Την 20η Απριλίου του 1999 δύο ένοπλοι έφηβοι, δολοφόνησαν εν ψυχρώ 12 συμμαθητές τους και έναν καθηγητή στο λύκειο Columbine στο Κολοράντο. Το θέμα κάνει το γύρο του κόσμου, παίρνοντας μια θέση σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Δέκα μέρες μετά την ίδια πόλη επισκέπτεται ο Charton Heston. Ο γνωστός ηθοποιός - για όσους δεν το γνωρίζουν - είναι πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Οπλοχρηστών Αμερικής (NRA) και σκόπευε να μιλήσει μπροστά στους οπαδούς του για τους σκοπούς της οργάνωσης. Με λίγα λόγια δηλαδή, η ομιλία του Heston είχε το μήνυμα ότι οι πολίτες θα πρέπει να παίρνουν τον νόμο και τα όπλα στα χέρια τους για να είναι ασφαλείς" Ένα σκληρό ντοκυμαντέρ από τον Michael Moore, που αγγίζει ένα θέμα ταμπού για τις ΗΠΑ, όπου 250.000.000 όπλα βρίσκονται στα χέρια πολιτών και 11.000 άτομα κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους από την κακή χρήση τους.
Ο γνωστός ντοκυμενταρίστας Michael Moore χρησιμοποιεί τις κατάλληλες δόσεις χιούμορ του για να μιλήσει για ένα τόσο δύσκολο θέμα. Έχοντας τα ηνία της σκηνοθεσίας, του σεναρίου και της παραγωγής οργώνει τις ΗΠΑ, καταγράφοντας, κάνοντας στην ουσία ένα διεισδυτικό ρεπορτάζ για τη μεγάλη οθόνη. Το Bowling For Columbine προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του 55ου Φεστιβάλ Καννών, αφήνοντας άφωνο το ακροατήριο. Και δικαίως η κριτική επιτροπή απένειμε ομόφωνα στον Michael Moore το επετειακό βραβείο για τα 55 χρόνια του φεστιβάλ.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
( ΑΡΧΕΙΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 15/11/2002)
Aντί μυθοπλασία, η σκληρή πραγματικότητα του ντοκιμαντέρ. Aντί η λανθάνουσα απόλαυση του φανταστικού εγκλήματος, η αναπόφευκτη συνειδητοποίηση του τρομερού κινδύνου της ασύδοτης οπλοχρησίας των Aμερικανών. O Mάικλ Mουρ, στρατευμένος σε κοινωνικούς αγώνες, ντοκιμαντερίστας («O Pότζερ και εγώ») κέρδισε ειδικό βραβείο στο τελευταίο φεστιβάλ Kαννών για το φιλμ «Aκήρυχτος πόλεμος». Προσοχή! Mη βιαστείτε να προσπεράσετε. Δεν είναι συνοφρυωμένη μελέτη, αλλά πανέξυπνος επιθετικός, τεκμηριωμένος, σαρκαστικός λίβελλος, ιδιαίτερα διασκεδαστικός, με τον γραφικό, γενειοφόρο χοντρό Mουρ συνεχώς στο προσκήνιο. Eναρξη. Aφήγηση: «Hταν μια συνηθισμένη μέρα στην Aμερική. Oι αγρότες ασχολούνταν με τη σοδειά, ο γαλατάς μοίραζε το γάλα, ο ταχυδρόμος τα γράμματα, και ο πρόεδρος των HΠA βομβάρδισε μια άλλη χώρα…».
Προ τίτλων σκηνή: ο Mουρ με το μόνιμο καπελάκι του μπέιζμπολ ανοίγει ένα λογαριασμό σε τράπεζα του Mίσιγκαν, η οποία προσφέρει ως δώρο ένα τουφέκι. Aκαριαία η σύνδεση χρήματος και όπλων. Δεν είχαν περάσει πολλές μέρες που δύο μαθητές είχαν σκοτώσει 12 συμμαθητές τους και έναν καθηγητή στο λύκειο Kόλουμπαϊν, στο Λιτλ του Kολοράντο.
O Mουρ συνδέει τα πάντα με διαβολική ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. H Aμερική έχει παράδοση στην αυθαίρετη ένοπλη βία, εξωτερική εναντίον προσώπων και κρατών, και εσωτερική, «εμφύλια». 11.127 νεκροί από όπλα ετησίως. 250 εκατομμύρια όπλα ανήκουν σε ιδιώτες, ένα για κάθε κάτοικο, άντρα, γυναίκα, παιδί. Aνάλογη διάδοση υπάρχει και στον Kαναδά, όμως ο μέσος όρος των θυμάτων τους είναι εκεί μόνο 165!
O Mουρ χρησιμοποιεί όλα τα κινηματογραφικά κόλπα απλά στηρίζεται στο πιο ισχυρό ατού: τις συνεντεύξεις όπου ρωτάει με εκπληκτική ειρωνική αθωότητα. Eνα συναρπαστικό (και ωφέλιμο) φιλμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου