ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ :Πρωταγωνιστές "Η τρομοκρατία της αθωότητας

Περίληψη: Με την ενδοσχολική βία ασχολήθηκαν οι «Πρωταγωνιστές». Ο Σταύρος Θεοδωράκης προσπαθώντας να διερευνήσει την  ελληνική εκδοχή της μάστιγας που παγκοσμίως αναγνωρίζεται ως  "bullying" επισκέπτεται γυμνάσια και λύκεια και  συναντά θύτες και θύματα στα ίδια προαύλια.
Στην κάμερα της εκπομπής μιλούν μαθητές που έχουν υποστεί βία αλλά και μαθητές που έχουν ασκήσει βία.
Ο Ανδρόνικος, μαθητής Γ' Λυκείου, έπεφτε συχνά θύμα ξυλοδαρμού από τους συμμαθητές του στο συγκρότημα της Γκράβας.  'Αλλαξε σχολείο, έχασε δύο χρονιές αλλά σήμερα δηλώνει: «η ζωή είναι δική μου, δεν θα σιωπήσω και αυτό συνιστώ και στα άλλα παιδιά που βρίσκονται στη δική μου θέση».
Ο 'Αρης, μαθητής Α' Λυκείου, σε σχολείο των Βορείων προαστίων αφηγείται στην κάμερα πως οι συμμαθητές του προσπάθησαν να τον πετάξουν μέσα σε ένα σκουπιδοτενεκέ. 
Ο Σταύρος Θεοδωράκης επισκέφθηκε το 2ο Γυμνάσιο Ασπροπύργου και το Πειραματικό Λύκειο της Βαρβακείου Σχολής στο Ψυχικό προσπαθώντας να καταλάβει από πού πηγάζει αλλά και πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί η βία στα σχολικά προαύλια.
Στην εκπομπή μιλούν επίσης ψυχίατροι και κοινωνιολόγοι ενώ αναγνωρίσιμα πρόσωπα θυμούνται τα σχολικά τους χρόνια και την εμπλοκή τους σε φαινόμενα bullying. Μεταξύ άλλων μιλούν οι ηθοποιοί Μίνα Ορφανού, Μάκης Παπαδημητρίου, Αντίνοος Αλμπάνης, Αλέξης Γεωργούλης, ο τραγουδιστής Ησαΐας Ματιάμπα, ο αθλητής Βλάσης Μάρας και η δημοσιογράφος Κατερίνα Ζαρίφη. 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ "ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ-DEBTOCRACY" (2011)

Το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση των θεατών και το οποίο θα διατίθεται χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης.Οι συντελεστές του Debtocracy συνομιλούν με ορισμένους από τους σημαντικότερους οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης.

Οι δημοσιογράφοι Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, που υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία, παρακολουθούν την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Έχοντας πραγματοποιήσει γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation το Debtocracy παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη δεκαετία του '70 και εξηγεί τις έννοιες του απεχθούς και του παράνομου χρέους που βαραίνουν και την Ελλάδα.Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take - Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ. Τη μουσική υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας και το μοντάζ ο Αρης Τριανταφύλλου, ενώ την παραγωγή ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου.Η δημιουργία του Debtocracy οφείλεται αποκλειστικά στους εκατοντάδες ανώνυμους και επώνυμους «συμπαραγωγούς» που κάλυψαν μέσα σε λίγες ημέρες τα έξοδα παραγωγής και συνέχισαν να συνεισφέρουν για τα έξοδα διανομής.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ "ΝΥΦΕΣ"

Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης  Ηθοποιοί: Ντέμιαν Λούις, Βικτώρια Χαραλαμπίδου, Αντρέα Φερεόλ, Εύη Σαουλίδου, Στίβεν Μπέρκοφ, Δημήτρης Καταλειφός, Ειρήνη Ιγγλέση, Απόστολος Τότσικας, Εβελίνα Παπούλια

Οι Νύφες είναι βραβευμένη δραματική και ηθογραφική ταινία του γνωστού σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη, παραγωγής 2004. Το θέμα της ταινίας είναι το ταξίδι 700 γυναικών, Ελληνίδων, Τουρκίδων, Ρωσίδων, από την Κωνσταντινούπολη προς τη Νέα Υόρκη, όπου θα συναντήσουν τους άντρες που πρόκειται να παντρευτούν, και ο έρωτας μεταξύ μίας από αυτές τις γυναίκες και ενός αμερικανού φωτογράφου.

Η ταινία ήταν μία πολυδιαφημισμένη παραγωγή, που στηρίχτηκε στα ονόματα των συντελεστών της, του γνωστού σκηνοθέτη των "Πέτρινων Χρόνων" Παντελή Βούλγαρη, της γνωστής συγγραφέως Ιωάννας Καρυστιάνη, την επιμέλεια παραγωγής του Μάρτιν Σκορσέζε, και την μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη. Θεωρήθηκε "υπερπαραγωγή" για τα ελληνικά δεδομένα, και στηριζόμενη στην επιτυχία της ταινίας "Πολίτικη Κουζίνα" της προηγούμενης χρονιάς, αναμενόταν ότι θα γίνει κι αυτή μεγάλη επιτυχία. Οι περισσότερες κριτικές που ακολούθησαν την προβολή της ταινίας, την κατέτασσαν σαν μία καλή ταινία, αλλά σημείωναν ότι δεν είχε την αναμενόμενη ποιότητα αναλόγως της διαφήμισης. Παρόλα αυτά, ήταν μία εισπρακτική επιτυχία και η σημαντικότερη επιτυχία της χρονιάς. Το σενάριο της ταινίας κυκλοφόρησε σε βιβλίο τον Σεπτέμβριο του 2004 από τις εκδόσεις 'Καστανιώτη'.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ "ΤΟ ΚΥΜΑ"

«ΤΟ ΚΥΜΑ»

(DIE WELLE, 2008)

 Σκηνοθεσία: Ντένις Γκάνσελ. Σενάριο: Ντένις Γκάνσελ, Τοντ Στράσερ, Πίτερ Θόρνγορθ. Ηθοποιοί: Γιούργκεν Φόγκελ, Φρέντερικ Λάου, Μαξ Ρίμελτ, Τζένιφερ Ούλριχ, Κριστιάνε Πάουλ. 101 λεπτά.

Η γερμανική ταινία «Το Κύμα» σε σκηνοθεσία του Ντένις Γκάνσελ,
πραγματεύεται τη χρήση ενός ανορθόδοξου αλλά διδακτικού πειράματος σ’ ένα
σχολείο, που έχει στόχο να δείξει στους μαθητές τον τρόπο λειτουργίας και τις
συνέπειες των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Βασίζεται σε ένα πραγματικό περιστατικό
που διαδραματίστηκε σε γυμνάσιο του Palo Alto της Καλιφόρνιας και το οποίο
αποτυπώθηκε αργότερα στο μυθιστόρημα με τίτλο “The Wave” του Morton Rhue. Στο
γυμνάσιο αυτό φέρεται να οργανώθηκε ένα πείραμα με ονομασία «Το Τρίτο Κύμα»
(ονομασία εμπνευσμένη από το Τρίτο Ράιχ), το οποίο πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις και
σταμάτησε πέντε μέρες μετά την εφαρμογή του.
Ο αντισυμβατικός καθηγητής Ράινερ Βένγκερ, αναλαμβάνει στα πλαίσια του
μαθήματος της Πολιτικής Αγωγής να διδάξει στους μαθητές του τις συνθήκες ζωής
στην απολυταρχία. Θεωρώντας ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας είναι ανιαρές
και αναποτελεσματικές, προτείνει ένα πείραμα με αυστηρούς κανόνες πειθαρχίας˙
χρήζει τον εαυτό του αρχηγό, συγκροτεί με τους μαθητές μια ομάδα, το «κύμα»,
υιοθετείται ένας κοινός χαιρετισμός, κοινή ενδυμασία, καθώς και ένα διακριτικό σήμα
για την ομάδα και τα μέλη της συμπεριφέρονται ως επίλεκτα μέλη μιας κοινότητας,
όπου όλοι είναι μεταξύ τους ίσοι. Περιθωριοποιημένοι για διάφορους λόγους μαθητές
αισθάνονται πια ίσοι με τους συμμαθητές τους, ενθουσιασμένοι με την ομοιομορφία
που επιβλήθηκε και η οποία εξάλειψε φαινομενικά τις όποιες διαφορές τους. Ένα
παραμελημένο παιδί από διαλυμένη οικογένεια αισθάνεται επιτέλους ίσο με τους
συμμαθητές του, ένας μαθητής τουρκικής καταγωγής είναι ίσος με τους γερμανούς
κ.ο.κ. Το πείραμα ενθουσιάζει τους μαθητές, που αισθάνονται μέλη μιας ενδο-ομάδας
με αμοιβαία αντιληπτές ομοιότητες, ενώ η συμπεριφορά τους καθορίζεται με βάση τα
γνωστικά πρότυπα των χαρακτηριστικών που ορίζουν την ομάδα. Οι μαθητές αποκτούν
μια κοινωνική ταυτότητα, διαφορετική από τις ατομικές ταυτότητες που έφερε καθένας,
πριν τη συμμετοχή στο πείραμα. Όταν η κατάσταση αποκτά διαστάσεις και εκτός του
σχολικού περιβάλλοντος, γίνεται σαφές πως τα όρια μεταξύ πειράματος και
πραγματικότητας είναι συγκεχυμένα και ρευστά. Ο καθηγητής αποδεικνύει στους
μαθητές πως είναι εύκολο να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την άνοδο του
φασισμού, ακόμα και σε κοινωνίες που βίωσαν ανάλογες καταστάσεις στο παρελθόν,
αλλά οι επιπτώσεις του πειράματος ξεπερνούν τις όποιες προβλέψεις του και η
κατάληξη είναι τραγική.

Προβολή του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ«Chernobyl: Zero Hour - Τσερνόμπιλ: Ώρα Μηδέν»

«Chernobyl: Zero Hour - Τσερνόμπιλ: Ώρα Μηδέν»: Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με θέμα το Τσερνόμπιλ

Ηταν 28/4/1986 οταν εγινε εκεινο το τραγικο δυστύχημα:Η διαρροή ραδιενεργειας απο πυρηνικό σντιδραστηρα στο Τσερνομπιλ...Εκ τοτε εχουν υπαρξει πολλες συνεπειες,καποιες εκ των οποιων,τραγικες.Οπως οι τερατογενεσεις που συμβαινουν ακομα και σημερα...Ας θυμιθουμε ομως τα γεγονοτα εκεινης της αποφραδας-για τον κοσμο-ημερας: Τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986, τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού «Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας.

Στο πλαίσιο αυτού του πειράματος έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.

Στη 1.20 το πρωί η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα.

Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα.

Η σοβιετική κυβέρνηση αποπειράθηκε να συγκαλύψει το δυστύχημα, αλλά στις 28 Απριλίου σουηδικοί σταθμοί παρατήρησης άρχισαν να καταγράφουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας και απαίτησαν μια εξήγηση.

Η σοβιετική κυβέρνηση τότε παραδέχθηκε ότι υπήρξε ένα «μικρό ατύχημα».

Πέντε ημέρες μετά την καταστροφή, οι ανώτατοι αξιωματούχοι στο Κίεβο, διαβεβαίωναν τους κατοίκους ότι δεν βρίσκονταν σε κίνδυνο και τα παιδιά κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης προκειμένου να λάβουν μέρος στην ετήσια παρέλαση της Πρωτομαγιάς.

Εναν μήνα μετά, το Τσέρνομπιλ απελευθέρωνε καθημερινά ραδιενέργεια. Χρειάστηκαν 7.000 τόνοι μετάλλου και 400.000 κυβικά μέτρα σιδηροπαγούς σκυροδέματος προκειμένου να θαφτούν οι εκατοντάδες τόνοι πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών συντριμμιών μέσα σε μια σαρκοφάγο.

H ραδιενέργεια που εκλύθηκε στο Τσερνομπίλ είναι τουλάχιστον 200 φορές μεγαλύτερη από την ραδιενέργεια που εκλύθηκε στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αθροιστικά.

Γιατροί και άλλοι επιστήμονες ξεκίνησαν αλλόφρονες να διαγράφουν κύκλους στον χάρτη της Ευρώπης με το Τσέρνομπιλ στο κέντρο.

Στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία, τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, όμως έξι εκατομμύρια ζουν ακόμα στις μολυσμένες ζώνες.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια και έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας.

Το κόστος του μεγαλύτερου πυρηνικού ατυχήματος στην Ιστορία ξεπέρασε τα 358 δισ. δολάρια, ενώ περίπου 33.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι τώρα εξαιτίας των συνεπειών του.

Η καταστροφή του Τσερνομπίλ έχει επιφέρει μία μαζική αύξηση των καρκίνων, κυρίως του θυρεοειδούς, στις τρεις χώρες που επλήγησαν περισσότερο. Μεταξύ των 650.000 εργατών που μετείχαν στις εργασίες καθαρισμού γύρω από τον κεντρικό σταθμό του Τσέρνομπιλ, ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι τέσσερις με πέντε φορές πιο αυξημένος από τα φυσιολογικά επίπεδα.

Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Καρκίνου του Θυρεοειδούς εκτιμά ότι χιλιάδες παιδιά που έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια θα εμφανίσουν καρκίνο του θυρεοειδούς στα επόμενα 30 χρόνια.

Η πλήρης καταμέτρηση των θυμάτων του Τσερνόμπιλ δεν μπορεί ποτέ να γίνει, επειδή η ραδιενέργεια διεισδύει αθόρυβα στο ανθρώπινο σώμα και θέλει τον χρόνο της προτού σκοτώσει τα θύματά της.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO-CLIP ΤΗΣ GREENPEACE ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ